Please cümlenin başında / Please cümlenin sonunda

Imperatives 

İngilizcede emir belirten cümlelerdir.

Yön tarif ederken, bir tavsiyede bulunurken, ikaz ederken vb. kullanılan yapı.

- Turn the second left into Konur street. (İkinci soldan Konur sokağa dön)

- Welcome, come in. (Hoş geldin, içeri gel)

Bu cümlelerde özne kullanılmaz fakat kastedilen ikinci tekil/çoğul kişidir: You (sen, siz)

Fiil yalın haldedir (base form): Come, turn, take, go, jump, sit…

Hikaye (telling story) dili değildir.

- Don’t stand here. (Burada durmayın-beklemeyin)

- Get out! (Defol)

- Let’s be quiet in the library. (Kütüphanede sessiz olalım) “Kütüphanede sessiz olun” deniyor.

- Tell me a proverb. (Bana bir atasözü söyle)

- Don’t worry, be happy! (Üzülme, mutlu ol!)

- Do not touch that! (Ona dokunma)



Please

Bazen emir cümlesini biraz yumuşatmak için ‘please’ kullanmak gerekir.

Cümlenin başında veya sonunda bulunması anlamı değiştirmez. Ancak duruma göre ifadeyi daha direkt veya daha ince gibi gösterebilir.

- Please sit down. (Lütfen otur) Kulağa sanki daha nazikçe geliyor.

- Sit down, please. (Otur, lütfen) Biraz daha buyurgan, doğrudan istek.